Snelstoomtrein

Column snelstoomtrein of hoe snel het leven kan gaan.

column snelstoomtrein of hoe snel het leven kan gaan
Afrikaanse vreugdedans, olieverfschilderij Mady

We zijn vier volledige maanden verder in 2014. Gestart met twee geplande tentoonstellingen en dan zijn er nog vijf bijgekomen. Goed nieuws. Want het is altijd goed, motiverend en aangenaam wanneer iets vlot draait.

Uit ervaring heb ik nu ondervonden dat er een verschil is tussen gewoon draaien… en rap draaien. Op een bepaald moment dacht ik: ‘de mensen denken zeker dat ik na mei niet meer leven zal??’

Wanneer er veel gebeurt zijn er bijgevolg ook veel emoties. Want uiteraard is niet alles wat gebeurt positief. Wanneer er ook geen pauze is tussen deze emotionele rollercoasters, noemt men noemt het dus emotioneel bewogen tijden. Als het ene het andere opvolgt of zelfs overlapt, is er bijgevolgd geen tijd genoeg om die emoties allemaal op een rijtje te zetten en ze te verwerken.

Vandaag heb ik het Zilveren Kruis in de Orde van de Nederlanden y la Hispanidad ontvangen. Voor uitzonderlijke prestaties op sociaal-cultureel vlak en voor literatuur. Een fijne ervaring en vooral de erkenning van tien jaar opbouwend werken.

De voorzitter, Dhr. Roggeman, vertelt geëmotioneerd tijdens zijn speech dat hij het voorzitterschap overdraagt. Na dertig jaar. Dhr. Roggeman ken ik nog maar een dik half jaar, maar ik het vind hem een zeer fijn aangenaam mens. Menselijk dus. Spijtig dat hij nu afscheid neemt, hoewel ik wel begrijp na dertig jaar dat het stilaan een noodzaak wordt om de fakkel over te dragen.

Door al de onverwerkte emoties van de maanden voordien en door de emoties van die dag, begon ik te wenen. Onnozel eigenlijk, maar toch… het deed me iets. Niet alleen het afscheid van Dhr. Roggeman en zijn geëmotioneerde speech, maar het totaal.

Mijn vriendin geeft me een proefdruk van een boek waar op de kaft een schilderij van me staat. Het was erg mooi. En de emoties stapelen zich op.

Nog eventjes te gaan en ik heb even rust. Tijd om eens iets anders uit te proberen, tijd en ruimte om eens gewoon niets te denken, niets te voelen.

10/5/2014