Martine Kamphuis is een Nederlandse schrijfster, geboren in Rotterdam. Ze studeerde Geneeskunde en is nu werkzaam als psychiater. Vanuit haar ervaring, schrijft ze ‘De kliniek’. Haar debuut vierde ze reeds in 2006 met de psychologische thriller ‘Vrij’. Tussen 2006 en 2022 publiceerde ze vele verhalen voor zowel volwassenen als kinderen en jeugd. Ook zijn vertaalrechten verkocht aan de Duitse Uitgeverij Knaur Droemers.
Hartelijk dank aan Atlas Contact Uitgeverij en Hebban dat jullie me als een van de uitverkorene hebben uitgeloot om het boek ‘Dorst’ van Marina Yuszczuk , in ruil voor een gratis exemplaar, te mogen recenseren.
De Auteur
Marina Yuszczuk is een Argentijnse auteur (°1978) en medeoprichter van de feministische uitgeverij Rosa Iceberg. ‘Dorst’ is niet haar debuut, maar het is wel het eerste werk van haar dat vertaald is in het Nederlands. Yuszczuk heeft nog andere korte verhalen, gedichten en romans gepubliceerd, maar dan in het Spaans.
Irene van de Mheen, een Nederlandse kunstenares en literair vertaalster, heeft ‘Dorst’ prachtig vernederlandst uit het Spaans.
Korte samenvatting
Buenos Aires wordt in de negentiende eeuw geteisterd door een vrouwelijke vampier die na eeuwen daar aan wal gaat. Als vampier verleidt ze, heeft ze lief, manipuleert, … en drinkt. Maar haar dorst wordt ontembaar. Ze besluit zich voorgoed terug te trekken in een nieuw gebouwd mausoleum. Tweehonderd jaar later heeft de begraafplaats een ontzettende aantrekkingskracht op een jonge vrouw. De twee ontmoeten elkaar.
Leeservaring
‘Dorst’ is in twee delen geschreven. Het eerste deel speelt zich af in de negentiende eeuw, het tweede situeert zich tweehonderd jaar later en is in dagboekvorm geschreven. Aan het begin van elk deel staat een tekst van een Franse auteur/dichter. Vrouwen uiteraard.
Yuszczuk kan de tijdsbeelden heel goed beschrijven. Het eerste deel bevat gothic elementen: een duistere setting en personages die sterk uitvergroot zijn. Met minimale persoonsbeschrijvingen zet ze de vampier, de priester en de dokter neer als creepy wezens die schitteren in hun rol.
De prachtige metaforen en zoete beschrijvingen zorgen voor een heel gemoedelijke, pasteliaanse schemersfeer. Een sfeer die vergelijkbaar is met ‘Dia de los Muertos’. In een vampierroman verwacht je veel bloed en scenes die tegen het wansmakelijke aanleunen, een hoofdpersonage dat meedogenloos, ongevoelig en onsympathiek is, maar het tegendeel is waar. Vooral in deel twee laat de auteur sympathie en mededogen opwekken tegenover de vampier en schijnt de moordlustige vrouw niet gevoelloos te zijn. Zonder de spanning te laten verdwijnen.
Het tweede deel is meer in de stijl van het heden en met opmerkelijk meer dialogen wat het ‘levendiger’ maakt. De gothic elementen verdwijnen grotendeels. Een storend element is het oneindige gepalaver over haar moeder. Dat deel mocht korter zijn. Het hoofdpersonage in dit deel is minder sterk uitgewerkt dan de personages in het eerste deel. Zij zou meer gewicht in de schaal mogen leggen als (tegen)gewicht van de vampier.
Verder zijn er nog twee opvallende elementen in deze vampierroman. Verval en ‘de dood’ worden heel mooi, spiritueel, zacht en met een zweem van sprookjesachtigheid beschreven. De dorst naar verlangen, liefde en vriendschap in eender welke vorm.
Tweede verrassend element is dat Marina Yuszczuk opzoekwerk heeft gedaan naar historische feiten en deze in de roman heeft verwerkt. Zoals bijvoorbeeld het ontstaan van vingerafdrukken die deel uitmaken van forensisch onderzoek (1892). Zelfs de data kloppen! Toch een uitzonderlijk gegeven in een ‘vampierroman’. Op deze manier ervaart de lezer het vampierpersonage – dat een puur fantasieproduct is – toch als ‘realiteit’.
Citaten
Twee citaten die het boek typeren:
‘Haar stem was zilverachtig, als de maan wanneer ze de rivier raakt.’
‘Misschien is de effectieve manier waarop de dood wordt weggestopt wel de meest overtuigende overwinning van deze eeuw.’
Conclusie
Een opmerkelijk boek dat me in de positieve zin verrast heeft. Gruwel, horror en monsters in een prachtig velours kleedje, verfraaid met donzen veertjes.
Details
Uitgeverij: Atlas Contact Jaar september 2024
Pagina’s: 253
Vertaling: Irene van de Mheen
Verschijningsvormen: e-book / paperback
Links
Hebban is een ‘boekencommunity’ waar verwachte boeken, verschenen boeken, recensies en allerlei aanverwante artikelen op verschijnen. Ook worden er regelmatig Giveaways georganiseerd. Mij volgen kan via deze link
Stefan Hertmans is een Belgische auteur (°1951) . Met ‘Dius’ is Stefan Hertmans niet aan zijn proefstuk toe. Romans zoals ‘Oorlog en terpentijn’ en ‘Opgang’, essays, dichtbundels en theaterstukken behoren tot zijn oeuvre.
Dit is het eerste boek dat ik van Stefan Hertmans lees. Zowel de veelbelovende samenvatting als de goede recensies van ‘Opgang’ en ‘Oorlog en terpentijn’, beweren dat ‘Dius’ de moeite waard zou moeten zijn om de uren mee te slijten. Hoge verwachtingen van een boek dat bovendien kunst gerelateerd is.
